De voorjaarsvakantie hebben wij doorgebracht op de Molen van Medael in het Belgische Hombourg, net over de grens bij Maastricht. Daar hebben wij weer eens de schrik van ons leven gehad! Tijdens de ochtendwandeling had ik Siep en Song los gelaten. (stom!) Dat gaat meestal goed, en was de dag daarvoor ook zonder problemen verlopen. Echter deze dag gingen de dames weer veel te ver! Ik was ze kwijt en was al een paar keer terug geweest naar de plek waar ik ze had verloren, een aantal keren zag ik ze weer, maar na een tijdje waren ze niet meer te vinden. Ik was weer een tijd terug bij het huisje toen ik ineens gepiep hoorde, Song stond voor de deur. Hartstikke vies en, dat was nog het ergste, met een paar lichte verwondingen. Geen Siep te bekennen. Song was wat aan het piepen, hierdoor werd ik erg ongerust, ook gezien haar verwondingen maakte ik me nu grote zorgen over Siep. Ik heb daarop Song aan de lijn gedaan en haar aangespoord naar Siep te zoeken. Ze liep vrijwel direct naar een vossenhol! Ik heb daar rond gezocht, geroepen enz. maar geen Siep te bekennen. Ik kwam een man tegen in de buurt en die heb ik aangesproken of hij Siep had gezien, niets gezien, ik heb hem gevraagd ons te waarschuwen als hij haar toevallig vond. Onverrichter zaken ging ik terug naar het huisje. Wij zagen het duister in, als Siep inderdaad in een vossenhol zat, was ze ernstig in gevaar. Na verloop van tijd hoorde Christine ineens geblaf en stond mevrouw voor de deur! Hartstikke vies, onder het gele zand en met fikse krassen en beten! Wat een avontuur hadden de dames weer opgezocht! Hier wat foto’s van de holen die ik de volgende dag,met de dames aan de lijn (!) heb genomen.
In die week zijn mijn ouders op bezoek geweest en hebben wij een heerlijke wandeling gemaakt bij schitterend weer:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.