Wandelen met de hondjes van de Bakker

Siep zegt: Zo zeg, wat hebben we wat regen gehad afgelopen weken. Heel m’n haar nat geworden! Onze Song stond te trappelen van ongeduld om weer eens een wandeling te maken. Manon, met die Kooiker, hoe heet ie ook al weer… Milo! Die had al een paar keer gezegd; “we moeten nog eens gaan wandelen met de Hondjes van de Bakker”. Dus 2 weken geleden had ons baasje al afgesproken dat we vandaag 29 augustus zouden gaan. Ook Daphne, die ook een Hondje van de Bakker heeft zou komen. Ik keek er uit om onze Nung (Fonzie) weer eens te zien, dat is een tijd geleden dat we die gezien hebben. Gisteren weer een hoop regen en dus een SMSje van Ellen en Manon, of het wel door ging. Tsja, je zal effe moeten kijken wat voor weer het is…Voor een beetje motregen zijn wij natuurlijk niet bang. Maar vanmorgen om half 10 was het droog, en daar kwam iedereen bij ons: Maij en Jeannette met Wietske (ze zou er eens een keer niet bij zijn, die ballenneuroot zie ik elke week), Ellen had haar dochter Daphne meegenomen, Sammy was er niet bij, die moest vanmorgen naar de konijnen en dat was een beetje uitgelopen… Manon met Milo, dat is een heertje zeg! En Daphne van Aod Naer met mijn oudste zoon Nung, die ze Fonzie hebben genoemd, Pieter zegt altijd Funz, maar die was er nu niet bij. Nou onze Nung, daar ben ik trots op wat eene kerel zeg! En ikke natuurlijk met onze Song en baasje Carin. Hop, allemaal in de auto naar dat bos bij de Boerderijweg. We hebben ons heerlijk vermaakt, lekker rennen en dollen, lekker door de plassen sjezen, over elkaars plasjes heen plassen, wat een lol! Zowaar het zonnetje kwam afentoe zelfs door!

Jan en alleman

Tsja……….Het is misschien niet zo slim om een politiek standpunt op een blog te plaatsen, maar ik kan het soms toch niet laten…..Het stoort mij enorm dat er geen eerlijke informatie in de publiciteit komt over de hypotheekrenteaftrek. En bij het nieuwe kabinet wat in de maak is staat dit onderwerp naar alle waarschijnlijkheid niet meer op de agenda. Terwijl maximalisering ongeveer 5 miljard voor de schatkist zou kunnen opleveren. Daarom dat ik hier toch nog eens wat aandacht op vestigen. Jan en alleman is tegen de maximalisering van de hypotheekrenteaftrek zonder de feiten goed te kennen. Terwijl voor de grootste groep Jannen en allemannen de maximalisering veel beter zou zijn. Maximalisering van de renteaftrek heeft voor 80% van de mensen die nu hypotheekrenteaftrek hebben GEEN gevolgen! De helft van de hypotheekrenteaftrek gaat naar de rijkste 20% van de bevolking. De rijkste 10% ontvangt zelfs 30% van de totale aftrek.
Alle cijfers weten? Lees het artikel van het Centraal Bureau van de Statistiek: “Helft belastingvoordeel hypotheekrenteaftrek naar rijkste huishoudens”. Het artikel is echt niet moeilijk om te lezen en bevat overzichtelijke statistieken.
In de tribune van Juni stond onderstaande afbeelding, hier vind je ook een artikel hierover.

De leugen van het land

Mensen die mij wat beter kennen weten dat ik nogal geïnteresseerd ben in eten. Niet alleen de consumptie maar ook het bereiden er van. De eerste 10 jaar van mijn werkzame leven ben ik kok geweest, alhoewel dat al een tijd terug is, is de liefde voor koken en eten gebleven. Maar ik heb ook grote interesse in waar eten vandaan komt. De oorsprong, waar komt ons dagelijks voedsel vandaan. Ik heb respect voor boeren en tuinders die dagelijks met veel liefde voor levende have en lekkere groentes zorgen. Mijns inziens wordt dit werk ondergewaardeerd en vooral onderbetaald. Boeren krijgen te weinig betaald en kunnen maar net voor kostprijs produceren. Ze zijn het slachtoffer van het oppermachtige groot winkelbedrijf. En wij als consument willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Niet bereid om voor kwaliteit en dierenwelzijn te betalen.

Ik heb het idee dat prijzen van melk, vlees, eieren en groentes sinds de 2e wereldoorlog in verhouding onvoldoende zijn gestegen. Vroeger werd 75% van het inkomen aan voedsel besteed, tegenwoordig is dat 10%! Het gevolg, we eten te veel, gooien teveel weg en eten ongezond.

Ik kan me nog goed herinneren dat als ik, toen ik klein was, bij de slager kwam dat er halve varkens en een kalf in de slagerij hingen. Vlees in een bakje met folie doet niet denken aan een levend wezen, we zijn elke band met het leven wat daar voor is gelaten kwijt. Van mij hoeft niemand vegetariër te worden, maar we zouden wel een stuk minder vlees kunnen eten. Met wat minder kunnen we wat meer betalen voor dierenwelzijn. De Boeddha predikte de middenweg, dat pad geld ook voor ons voedselgebruik. De andere les van de Boeddha dat eten alleen benodigd is om het lichaam in stand te houden is voor mijn Bourgondische geest wat rigide.

Er komen regelmatig mooie documentaires op tv over dit onderwerp. Jammer genoeg zijn deze altijd op tijden en zenders dat ze door de grootste groep mensen wordt gemist. Ik zag laatst: The Lie of the Land (De leugen van het land) een documentaire van Molly Dineen. Op zoek naar de achtergronden van de vossenjacht in Engeland stuitte zij op veel grotere schandalen. Zij laat zien hoe dieren bij boerderijen worden opgehaald die om de een of andere reden daar weg moeten. Het gaat niet alleen om dode of zieke dieren, maar ook dieren die economisch zogenaamd nutteloos zijn. Omdat het mannetjes zijn bijvoorbeeld, die niet het vooruitzicht bieden op een goede vleesproductie. De boeren werken met tegenzin mee. Ze zouden liever goed voedsel produceren, maar worden hiertoe gedwongen door de overheid (vanwege subsidies), supermarkten en consumenten. Triest maar een aanrader voor iedereen om naar te kijken. Hierboven zien jullie de trailer, de documantaire is (nog) niet digitaal beschikbaar met ondertiteling, maar hieronder vind je de volledige uitzending.

J.P. Sendker; Het theehuis van Kalaw

Waarom heb ik dit boek niet eerder gezien of gevonden? Het speelt zich immers af in Birma, waar ik alles van probeer te lezen. Mijn collega Frans kwam met dit boek aan, ik heb het geleend en wat een geluk! Wat mij betreft een pareltje van een boek, ik heb het in 3 dagen uitgelezen, ik vond het prachtig! Het boek gaat over een Amerikaanse die bij de zoektocht naar haar vader wordt geconfronteerd met mysterieuze en Boeddhistische krachten in het raadselachtige Birma.

Hierbij wil ik jullie attent maken op 2 stukken die me bijzonder aanspraken. (maar de rest van het boek is ook geweldig)

Pagina 117, U May (de monnik uit het boek) zegt tegen Tin Win:
'Ieder mens, elk wezen kent angst. Die hangt om ons heen als vliegen om de mesthoop van de os. Dieren slaan ervoor op de vlucht, ze breken uit en rennen, vliegen of zwemmen tot ze zich veilig wanen of dood neervallen van uitputting. Wij mensen zijn niet echt veel slimmer. We weten eigenlijk wel dat er geen plek op aarde is waar we ons voor onze angst kunnen verbergen en toch proberen we het. We streven naar roem en macht. We geven ons over aan de illusie dat we sterker zijn dan de angst. We proberen te heersen. Over onze kinderen en onze vrouwen, over onze buren en vrienden. Heerszucht en angst hebben iets met elkaar gemeen: ze kennen geen grenzen. Maar het is met macht en rijkdom net als met opium, dat ik in mijn jeugd meer dan eens heb geprobeerd. Beide komen hun belofte niet na. De opium bracht mij niet het eeuwige geluk, het wilde alleen maar steeds meer. Geld en macht kunnen angst niet overwinnen. Er is maar één kracht die sterker is dan angst. De liefde.'

Pagina 189, Tin win herhaalt wat U May hem heeft geleerd:
‘In elk leven ligt het zaad van de dood,’ had hij (U May) hem (Tin Win) de eerste jaren van hun vriendschap diverse keren uitgelegd. Dat de dood evenzeer bij het leven hoorde als de geboorte, dat niemand eraan kon ontkomen en dat het daarom zinloos was je ertegen te verzetten. Hoe eerder je hem als een natuurlijk deel van het leven accepteerde in plaats van hem te vrezen, hoe beter.

Voor dat jullie denken dat het een stichtelijk Boeddhistisch boek is, niets is minder waar. Het boek heeft onverwachte momenten waardoor het een beetje spannend is, je wilt graag weten hoe het afloopt. Verder is het ook een romantisch verhaal om bij weg te dromen. En interessant door de culturele verschillen in mysterieus Birma.