maandag 21 september 2009
Thailand
Eén van mijn hobby’s is Thailand. Hoe kan een land hobby zijn? Ik lees alles wat vast en los zit over Thailand, volg discussies, blogs en prikpagina’s over Thailand, zit op Thaise taalles, ik ga zo vaak mogelijk (?!) naar Thailand toe, eet en kook af en toe Thais, droom en ouwehoer heel veel over Thailand, en zondags een Thaise Sang Som met cola! Ik zal proberen “regelmatig” wat te schrijven over Thailand. Dat kan zijn over een interessante plek, wetenswaardigheid, ervaring of activiteit.
Mekhala Cruise Bangkok - Ayutthaya
Naar aanleiding van een tip van Khun Rob van de ThailandGekClub maakten Christine en ik in februari 2008 deze 2 dagentour die we vooraf hadden geboekt bij 333Travel. Deze tour wordt door diverse touroperators aangeboden en is ook in Thailand zelf te boeken. Zoek zelf even op internet voor de beste aanbieder.
De Mekhala is een traditionele rijstvrachtboot van teakhout, omgebouwd naar een passagiersvaartuig met zes hutten. Wij werden vroeg in de ochtend opgehaald bij het hotel in Bangkok en met een auto, chauffeur en een gids naar Ayutthaya gebracht. Alhoewel ik al diverse malen in Thailand was geweest was ik nog niet eerder in deze grote toeristische trekpleister. Ik vond het fijn om het eens een keer gezien te hebben.
Stel je niet teveel voor van de gids, gebrekkig Engels, maar zeer vriendelijk, behulpzaam en gezellig. Het viel op dat het er erg rustig was, waardoor we fijn konden rondlopen en fotograferen. Ook bezochten we het Zomerpaleis in Bang Pa-In wat ongeveer 20 km van Ayuthaya af ligt. Daar lag ook “onze boot” aangemeerd en in de loop van de middag gingen we aan boord. Leuke huts, het dek gezellig en comfortabel en met een drankje in de hand voelde we ons al snel “thuis”. De boot voer stroomafwaarts over de Chao Phraya naar een klein, niet noemenswaardig dorpje, waar het aanmeerde bij een tempel. Daar werd het schip aan de stroomkabel aangesloten (airco). In het dorp was weinig te beleven en bij de tempel liepen tragische honden rond. Dus wij lagen al snel weer te luieren op het dek. Daar werd in de avond een diner geserveerd, waarna wij de hut in doken. Daar waren helaas 3 opties beschikbaar:
1. Niet kunnen slapen van de hitte
2. Niet kunnen slapen van de herrie van de airco
3. Nergens niks van aan trekken, zelf gaan snurken en doorslapen (Christine)
Dus ben ik in de ochtend heel vroeg (04.30) opgestaan om verder te dutten op het dek. Daar was het heerlijk aangenaam en al vroeg, terwijl de rest nog sliep, zette het schip zijn tocht weer voort. En dat is dus de aanrader om vooral dan op het dek te blijven. Je ziet het land wakker worden en mensen starten met het dagelijkse leven. Je ziet houten huizen op palen, afwas- en baddertaferelen, vissende mannen en spelende kinderen. Op een bepaald moment wordt ontbijt geserveerd en langzaamaan zie je steeds meer activiteiten, huizen en gebouwen aan de oever. Ook wordt het steeds drukker op het water naarmate dat Bangkok wordt genaderd. Dan zie je de Boonrawd Brewery opdoemen, daar komt dus de Singha vandaan! De boot blijft doorvaren tot een eind in Bangkok waar de Mae Naam Chao Phraya erg breed is. Op het einde van de ochtend werden we “ontscheept”. Al met al een leuke tocht, ondanks dat ik niet heb kunnen slapen vind ik het toch een aanrader.
De Mekhala is een traditionele rijstvrachtboot van teakhout, omgebouwd naar een passagiersvaartuig met zes hutten. Wij werden vroeg in de ochtend opgehaald bij het hotel in Bangkok en met een auto, chauffeur en een gids naar Ayutthaya gebracht. Alhoewel ik al diverse malen in Thailand was geweest was ik nog niet eerder in deze grote toeristische trekpleister. Ik vond het fijn om het eens een keer gezien te hebben.
Stel je niet teveel voor van de gids, gebrekkig Engels, maar zeer vriendelijk, behulpzaam en gezellig. Het viel op dat het er erg rustig was, waardoor we fijn konden rondlopen en fotograferen. Ook bezochten we het Zomerpaleis in Bang Pa-In wat ongeveer 20 km van Ayuthaya af ligt. Daar lag ook “onze boot” aangemeerd en in de loop van de middag gingen we aan boord. Leuke huts, het dek gezellig en comfortabel en met een drankje in de hand voelde we ons al snel “thuis”. De boot voer stroomafwaarts over de Chao Phraya naar een klein, niet noemenswaardig dorpje, waar het aanmeerde bij een tempel. Daar werd het schip aan de stroomkabel aangesloten (airco). In het dorp was weinig te beleven en bij de tempel liepen tragische honden rond. Dus wij lagen al snel weer te luieren op het dek. Daar werd in de avond een diner geserveerd, waarna wij de hut in doken. Daar waren helaas 3 opties beschikbaar:
1. Niet kunnen slapen van de hitte
2. Niet kunnen slapen van de herrie van de airco
3. Nergens niks van aan trekken, zelf gaan snurken en doorslapen (Christine)
Dus ben ik in de ochtend heel vroeg (04.30) opgestaan om verder te dutten op het dek. Daar was het heerlijk aangenaam en al vroeg, terwijl de rest nog sliep, zette het schip zijn tocht weer voort. En dat is dus de aanrader om vooral dan op het dek te blijven. Je ziet het land wakker worden en mensen starten met het dagelijkse leven. Je ziet houten huizen op palen, afwas- en baddertaferelen, vissende mannen en spelende kinderen. Op een bepaald moment wordt ontbijt geserveerd en langzaamaan zie je steeds meer activiteiten, huizen en gebouwen aan de oever. Ook wordt het steeds drukker op het water naarmate dat Bangkok wordt genaderd. Dan zie je de Boonrawd Brewery opdoemen, daar komt dus de Singha vandaan! De boot blijft doorvaren tot een eind in Bangkok waar de Mae Naam Chao Phraya erg breed is. Op het einde van de ochtend werden we “ontscheept”. Al met al een leuke tocht, ondanks dat ik niet heb kunnen slapen vind ik het toch een aanrader.
Abonneren op:
Posts (Atom)